บทความสุดท้ายของ
นางสาวศิริภัทร จำปาศรี ม.5/7 เลขที่12
สำหรับบทความสุดท้ายในภาคเรียนที่ 1 นี้ดิฉันก็มีบทความมาฝากทุกๆคนเป็นบทความเกี่ยวกับประสบการณ์ชีวิตจริงของดิฉันเองค่ะ
“ความฝันที่ไม่ใช่แค่ฝัน”
มนุษย์ทุกคนล้วนแต่เกิดมาต่างคนมีวามฝันและจินตนาการเป็นของตนเองที่ไม่เหมือนกัน แต่ละคนมีความฝันต่างกันไป ตามจินตนาการ สิ่งที่ทำให้เกิดความฝันของตัวเองนั้นอาจจะมีสาเหตุและปัจจัยมาจากสภาพแวดล้อมรอบข้าง เช่น อาชีพที่ใกล้ชิด บทบาทที่เคยชินหรือการได้พบเห็นสิ่งต่างๆรอบตัว จึงทำให้เกิดความฝันตามจินตนาการของแต่ละคนที่ได้สัมผัสบางคนอาจจะมีความฝันที่สวยหรู เช่น ฝันอยากเป็น แอร์โฮสเตส บางคนก็มีความฝันที่ธรรมดา เช่น อยากเป็นคุณครู ทหาร ตำรวจ ซึ่งอาชีพเหล่านี้ล้วนแล้วแต่เกิดมาจากจินตนาการในวัยเด็ก
เมื่อตอนวัยเด็กฉันฝันอยากจะเป็น คุณครู สาเหตุคงมาจาก การได้เห็นและใกล้ชิดบทบาทหน้าที่นี้มากที่สุด จึงทำให้มีจินตนาการและฝันอยากเป็น คุณครู สอนหนังสือเด็กๆในโรงเรียน และรักที่จะสอนหนังสือ แต่เมื่อร่างการมีการพัฒนาการเจริญเติบโตทำให้ความฝันของฉันเริ่มเปลี่ยนไปตามความคิดและสภาพแวดล้อมที่ได้สัมผัส เมื่อเริ่มเข้าสู่ช่วงวันรุ่นฉันก็ละทิ้งความฝันที่อยากจะเป็น คุณครู เพราะมีความฝันอย่างอื่นเข้ามาแทนที่ นั่นคือ นักพัฒนาชุมชน หรือองค์กรระหว่างประเทศ อาจจะดูโอเว่อร์ไปนิดนึง แต่อย่างน้อยมันก็คือความฝันที่ฉันอยากจะเป็น ซึ่งนั่นก็เป็นสาเหตุมาจากที่ชุมชนของฉันเต็มไปด้วยสภาพแวดล้อมที่ไม่ดี และฉันคิดว่าหลายๆที่ก็คงจะเป็นเช่นกันเพราะขาดการพัฒนาอย่างจริงจัง ฉันได้เลือกเรียนต่อในแผนการเรียนภาษาอังกฤษ-คณิตศาสตร์ ในระดับมัธยมปลาย จึงทำให้ฉันสามารถเลือกเรียนใน คณะสังคมศาสตร์ได้ แต่เมื่อใครๆได้ยินความฝันของฉันแล้วต่างพากันพูดเป็นเสียงเดียวว่า “ไม่มีทาง” ซึ่งตัวฉันก็คิดว่าคงเป็นไปไม่ได้เช่นเดียวกัน แต่ฉันจะทำให้ได้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้ มันอาจจะเป็นไปได้ยากที่ฉันจะไปถึงจุดๆหนึ่งของตำแหน่งหน้าที่ แต่เมื่อถึงเวลานั้นที่ฉันได้ไปถึงจุดๆนั้นแล้ว ฉันคิดว่ามันคงเป็นสิ่งที่น่าภูมิใจและพอใจแล้วสำหรับฉัน ถึงแม้วันนี้ความฝันของฉันนั้นยังไม่เป็นจริง แต่ฉันก็ไม่ละความพยายามที่จะให้ตัวเองไปให้ถึงจุดๆนั้นให้ได้ เพื่อสักวันจะสามารถทำความฝันของตนเองให้เป็นจริง!!!!
*********** เป็นยังไงกันบ้างคะ ความฝันเว่อร์ไปมั๊ย555***********
ดิฉันก็มีกลอนเกี่ยวกับความฝันมาฝากทุกคนด้วยนะคะ มันก็ไม่ค่อยเพราะเท่าไหร่แต่ก็ตั้งใจแต่งจริงๆนะ!!!!
ความฝันฉันเมื่อวัยเยาว์คือเป็นครู
ฉันมองดูพ่อแม่สอนสั่งให้
พ่อฉันถามลูกจ๋าเข้าใจไหม
ตอบทันใดอยากเป็นครูสอนทุกคน
เมื่อเจ็ดขวบฉันมีฝันอยากท่องเที่ยว
อยากผอมเพียวจะได้เป็นดั่งฝัน
อยากเป็นแอร์บริการงานสัมพันธ์
แต่ความฝันย่อมเป็นฝันอยู่อย่างดี
พอสิบเจ็ดเข็ดแล้วฝันสลาย
ฉันมองดูพ่อแม่สอนสั่งให้
พ่อฉันถามลูกจ๋าเข้าใจไหม
ตอบทันใดอยากเป็นครูสอนทุกคน
เมื่อเจ็ดขวบฉันมีฝันอยากท่องเที่ยว
อยากผอมเพียวจะได้เป็นดั่งฝัน
อยากเป็นแอร์บริการงานสัมพันธ์
แต่ความฝันย่อมเป็นฝันอยู่อย่างดี
พอสิบเจ็ดเข็ดแล้วฝันสลาย
เลิกงมงายเริ่มใหม่ฝันของฉัน
ฝันสุดท้ายนักพัฒนาชุมชนมั่น
จักสร้างสรรค์ชุมชนนั้นให้ได้ดี
การมีฝัน บรรลุฝันจริงแท้แน่
อย่ายอมแพ้ปล่อยลอยฝันให้หลุดหนี
จักสร้างสรรค์ชุมชนนั้นให้ได้ดี
การมีฝัน บรรลุฝันจริงแท้แน่
อย่ายอมแพ้ปล่อยลอยฝันให้หลุดหนี
แม้พลาดฝันยังมีวันทีแสนดี
ทำตามที่ใจเรานั้นต้องการ...
หนึ่งในบารมี 10 ทัศ หากเราได้นำมาใช้ในชีวิตของเรา
ก็จะทำให้เราเป็นอีกหนึ่งคน.....ในจำนวนคนอีกหลายร้อยคน
ที่จะประสบความสำเร็จ เพราะสัจจะบารมี คือ...การตั้งสัจอธิษฐาน
มีความจริงจัง จริงใจ ไม่ว่าเราจะทำ...จะพูด...จะคิด สิ่งใด
เราก็จะทำจริง พูดจริง...ความคิด...ความฝันของเราก็จะกลายเป็นจริง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น